Η οδοντιατρική στην υπηρεσία της αντιγήρανσης!

Dental Face Lift: Ο οδοντίατρος "χτίζει" τα δόντια για να σηκωθούν τα χείλη και τα μάγουλα. Γράφει ο Χρήστος Θ. Λώλης, επιστημονικός διευθυντής SDA.

Η οδοντιατρική στην υπηρεσία της αντιγήρανσης!
Διαβάζεται σε 2 λεπτά

Λώλης

Του Χρήστου Θ. Λώλη

Είναι πλέον γνωστό πως ο όγκος του προσώπου μας παίζει καθοριστικό ρόλο στη νεανική μας εικόνα και πως, όταν ξεκινά η απώλειά του, τότε η επιδερμίδα αρχίζει να φαίνεται γηρασμένη. Έτσι, σιγά σιγά οι γιατροί που ασχολούνται με την  αισθητική ιατρική στρέφονται όλο και περισσότερο προς τα ενέσιμα εμφυτεύματα για προσθήκη όγκου, και μάλιστα με πολύ καλά αποτελέσματα.

Όμως οι έρευνες δείχνουν πως για να διατηρήσουμε τη νεανική μας εικόνα για ακόμη περισσότερο, δεν έχει σημασία μόνο το ποσοστό κολλαγόνου και λίπους στο πρόσωπό μας, αλλά και η εικόνα των δοντιών μας, καθώς οι αλλαγές που επιβαρύνουν την οδοντοστοιχία μας με το πέρασμα του χρόνου συντελούν και αυτές στο να φαινόμαστε μεγαλύτεροι. Αρχίζει λοιπόν να διαφαίνεται η τάση πως η "σωστή σειρά" για την αντιγήρανση είναι πρώτα η επίσκεψη στον οδοντίατρο και έπειτα στον δερματολόγο ή στον πλαστικό χειρουργό.
 
Το νέο lift

Πρόκειται για το Dental Face Lift, μία τεχνική κατά την οποία ο οδοντίατρος καλείται να "χτίσει" τα δόντια και τα κοπτικά τους άκρα και έτσι να επιτύχει το να φαρδύνει ως έναν βαθμό η γνάθος και να σηκωθούν τα χείλη και τα μάγουλα. Συγκεκριμένα, αν προστεθεί μόλις 1 mm στα πίσω δόντια, αυτό αμέσως μεταφράζεται σε 3 mm για τα μπροστινά δόντια, γεγονός το οποίο κάνει αυτομάτως τους ανθρώπους να φαίνονται νεότεροι. Η προσθήκη όγκου στο δόντι γίνεται με τη βοήθεια ειδικών όψεων, ενώ κάθε όψη δημιουργείται ξεχωριστά για κάθε περίπτωση, ανάλογα με το σχήμα του προσώπου και του στόματός του.
 
Οι χρυσές αναλογίες

Η αισθητική οδοντιατρική βασίζεται σε ακριβείς μαθηματικές εξισώσεις που ανακαλύφθηκαν ήδη από τους αρχαίους Έλληνες. Οι αναλογίες αυτές είναι γνωστές ως οι "χρυσές αναλογίες". Για παράδειγμα, αν σχεδίαζε κανείς ένα ορθογώνιο παραλληλόγραμμο γύρω από το πρόσωπο της Μόνα Λίζα, οι αναλογίες ύψους και πλάτους θα ήταν απόλυτα συμμετρικές. Αυτό συμβαίνει γιατί ο ΝταΒίντσι σχεδίαζε με βάση το Πυθαγόρειο Θεώρημα. Αν εφαρμόσει όμως κανείς αποκλειστικά και μόνο τις "χρυσές αναλογίες", θα διαπιστώσει πως το χαμόγελο είναι ένα καθαρά επιστημονικό και όχι καλλιτεχνικό αντικείμενο. Θα ταίριαζε όμως ένα απόλυτα συμμετρικό χαμόγελο σε ένα ασύμμετρο πρόσωπο; Φυσικά και όχι, αφού το αποτέλεσμα δεν θα ήταν φυσικό.

Γι’ αυτό το πλατύ και τυποποιημένο χαμόγελο με τα υπερβολικά λευκά και μεγάλα δόντια –απόλυτα συμμετρικά μεταξύ τους– δεν αποτελεί πάντα μία ωραία εικόνα, ακριβώς επειδή δεν είναι συμμετρικό με το πρόσωπο, τα μάτια, τη μύτη, το σαγόνι και τα χείλη – μόλις στο 5% των ανθρώπων παρατηρείται συμμετρία στο πρόσωπο. Άρα ο στόχος των αισθητικών οδοντιάτρων είναι να δημιουργήσουν την ψευδαίσθηση της απόλυτης συμμετρίας, χωρίς αυτή να υφίσταται στην πραγματικότητα. Με την ολοκλήρωση του σταδίου αυτού, επεμβαίνει ο δερματολόγος ή ο πλαστικός χειρουργός για να τελειοποιήσει την εικόνα και το αποτέλεσμα να είναι άψογο και, κυρίως, φυσικό.
 
* Χρήστος Θ. Λώλης, DDS, DICOI, επιστημονικός διευθυντής SDA (Specialized Dentistry of Athens), λέκτορας πανεπιστημίου New York University, επ. καθηγητής πανεπιστημίου Charles University 

www.athensdentistry.gr, www.dental-smile.gr