Του Γιώργου Σ. Σκορδίλη
Μια από τις ισχυρότερες φάσεις των τελευταίων ετών διανύει ο κλάδος των δεξαμενόπλοιων. Τα έσοδα των VLCC κινούνται σταθερά σε εξαψήφια επίπεδα, τα Suezmax καταγράφουν ναύλους άνω των 60.000 δολαρίων ημερησίως και τα Aframax ακολουθούν από κοντά.
Η εικόνα αυτή, ωστόσο, δεν αφήνει περιθώρια εφησυχασμού. Το 2026 προδιαγράφεται γεμάτο αβεβαιότητες, με τη γεωπολιτική να απειλεί να αναδιατάξει εκ νέου τις ισορροπίες στις αγορές πετρελαίου και ναύλων.
Στο επίκεντρο βρίσκεται η συζήτηση που εξελίσσεται στους κόλπους της G7 για την εγκατάλειψη του υφιστάμενου πλαφόν τιμής στο ρωσικό πετρέλαιο, το οποίο σήμερα διαμορφώνεται στα 47,60 δολάρια το βαρέλι.
Αντί αυτού, εξετάζεται η επιβολή πλήρους και άνευ όρων απαγόρευσης παροχής ναυτιλιακών υπηρεσιών που υποστηρίζουν το ρωσικό πετρελαϊκό εμπόριο. Πρόκειται για μια επιλογή με δυνητικά σοβαρές συνέπειες για τη ναυλαγορά, καθώς μεταβάλλει όχι μόνο τους όρους συμμετοχής αλλά και τη διαθεσιμότητα χωρητικότητας.
Οι εκτιμήσεις για το ποσοστό του ρωσικού πετρελαίου που μεταφέρεται με "κανονικά" δεξαμενόπλοια διαφέρουν. Σύμφωνα με την Gibson, περίπου το 20% των ρωσικών εξαγωγών πραγματοποιείται σε ετήσια βάση με mainstream πλοία. Άλλες αναλύσεις ανεβάζουν το ποσοστό έως και στο ένα τρίτο.
Πιο αναλυτικά στοιχεία από το φινλανδικό Centre for Research on Energy and Clean Air δείχνουν ότι τον Οκτώβριο το 44% των ρωσικών φορτίων διακινήθηκε μέσω του "σκιώδους στόλου", το 18% μέσω άλλων "σκοτεινών" πλοίων και το 38% με κανονικά δεξαμενόπλοια.
Βρετανικές, ευρωπαϊκές και αμερικανικές αρχές τάσσονται υπέρ της απαγόρευσης ναυτιλιακών υπηρεσιών. Όπως επισημαίνει η Gibson, ένα τέτοιο μέτρο θα απέκλειε σχεδόν πλήρως τους mainstream πλοιοκτήτες από το ρωσικό εμπόριο, καθώς η συμμόρφωση με τους περιορισμούς της ΕΕ και του Ηνωμένου Βασιλείου θα καθιστούσε πρακτικά αδύνατη οποιαδήποτε εμπλοκή.
Η Ρωσία, για να διατηρήσει τους όγκους εξαγωγών της, θα αναγκαζόταν να ενισχύσει περαιτέρω τον σκιώδη στόλο, κάτι που θα μπορούσε να αυξήσει τη δραστηριότητα αγοραπωλησιών και να στηρίξει τις τιμές των παλαιότερων πλοίων.
Την ίδια στιγμή, όμως, δεν αποκλείεται πίεση στους ναύλους, καθώς περισσότερα δεξαμενόπλοια θα απελευθερώνονταν για μη ρωσικές μεταφορές. Καθοριστικό ρόλο θα παίξει η στάση βασικών αγοραστών ρωσικού πετρελαίου, όπως η Ινδία και η Κίνα.
Πάνω από όλα, πάντως, αιωρείται ένας αστάθμητος παράγοντας, ένα ενδεχόμενο ειρηνευτικό πλαίσιο. Όπως σημειώνουν οι Gibson, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ πιέζει για συμφωνία έως τα Χριστούγεννα.
Με λιγότερες από δέκα ημέρες να απομένουν, το σενάριο αυτό μοιάζει προς το παρόν περισσότερο ευχή παρά ρεαλιστική πρόβλεψη. Μέχρι τότε, οι πλοιοκτήτες δεξαμενόπλοιων συνεχίζουν να κερδίζουν, αλλά με το βλέμμα στραμμένο σε έναν ορίζοντα που μόνο καθαρός δεν είναι.
Το άρθρο έχει 20 σχόλια
Γράψτε το σχόλιο σας