Οι περισσότερες γυναίκες θα έχουν τουλάχιστον ένα επεισόδιο κολπικής λοίµωξης στη διάρκεια της ζωής τους, το οποίο θα χαρακτηρίζεται από κολπική υπερέκκριση και κνησµό. Συνήθως είναι αποτέλεσμα της διατάραξης της φυσιολογικής ισορροπίας των βακτηρίων του κόλπου αλλά μπορεί να οφείλεται και σε λοίμωξη ή σε μείωση της παραγωγής οιστρογόνων μετά την εμμηνόπαυση.
Οι τρεις συχνότερες παθήσεις που σχετίζονται µε κολπική υπερέκκριση είναι η βακτηριδιακή κολπίτιδα, η τριχοµοναδική κολπίτιδα και η µυκητιασική κολπίτιδα (καντιντίαση). Σε περιπτώσεις βακτηριδιακής κολπίτιδας ή τριχοµοναδικής διαπιστώνεται όξινο PH (>4.5) και αναδύεται χαρακτηριστική οσµή µετά τη δοκιµασία υπεροξειδίου του καλίου. Τέλος στη µικροσκοπική εξέταση µπορεί να αναγνωρισθούν τριχοµονάδες, λευκά αιµοσφαίρια ή / και µύκητες.
Βακτηριακή κολπίτιδα
Η βακτηριακή κολπίτιδα είναι ένα πολυµικροβιακό κλινικό σύνδροµο, το οποίο οφείλεται στην αντικατάσταση της φυσιολογικής κολπικής χλωρίδας (Lactobacillus sp.) από υψηλές συγκεντρώσεις αναερόβιων βακτηρίων (Prevotella sp., Moliluncus sp.), G.vaginalis, ουρεόπλασµα, µυκόπλασµα. Αποτελεί την κύρια αιτία κολπικής υπερέκκρισης ή κακοσµίας και µπορεί να είναι είτε παροδική είτε να διαρκέσει µεγαλύτερο διάστηµα. Η βακτηριακή κολπίτιδα σχετίζεται µε τους πολλαπλούς ερωτικούς συντρόφους, τη µη χρησιµοποίηση προφυλακτικού και την έλλειψη κολπικών γαλακτοβακίλων. Επιπρόσθετα αυτές οι γυναίκες είναι σε αυξηµένο κίνδυνο για προσβολή από σεξουαλικώς µεταδιδόµενα νοσήµατα, επιπλοκών στην εγκυµοσύνη ή σε γυναικολογικές επεµβάσεις και υποτροπιάζουσες λοιµώξεις.
Η θεραπεία είναι απαραίτητη σε γυναίκες µε συµπτωµατολογία, µε στόχο την ανακούφιση των σηµείων και συµπτωµάτων της µόλυνσης. Συστήνεται αποχή από σεξουαλικές επαφές ή χρήση προφυλακτικού κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Οι κολπικές πλύσεις µπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο υποτροπής, χωρίς να υπάρχουν δεδοµένα που να υποστηρίζουν την ύφεση των συµπτωµάτων.
Τριχοµοναδική κολπίτιδα
Η τριχοµοναδική κολπίτιδα προκαλείται από το πρωτόζωο Τ.vaginalis και η κλινική εικόνα χαρακτηρίζεται από µια δύσοσµη λευκοκίτρινη κολπική έκκριση µε ερεθισµού του αιδοίου. Έλεγχος για Τ.vaginalis θα πρέπει να πραγµατοποιείται σε όλες τις γυναίκες µε κολπική έκκριση, καθώς και ως διαλογή σε γυναίκες υψηλού κινδύνου για µόλυνση.
Οι νιτροϊµιδαζόλες αποτελούν τη µοναδική κατηγορία φαρµάκων που είναι αποτελεσµατική στη θεραπεία της τριχομοναδικής κολπίτιδας. Μπορούν να χορηγηθούν τόσο παρεντερικά όσο και από το στόµα µε ποσοστό θεραπείας για τη µετρονιδαζόλη 90-95% και για την τινιδαζόλη 86 -100%.
Μυκητιασική αιδοιοκολπίτιδα (καντιντίαση)
Υπολογίζεται ότι περίπου το 75% των γυναικών θα έχουν τουλάχιστον ένα επεισόδιο και 40-45% δύο ή περισσότερα στη διάρκεια της ζωής τους. Η μυκητιασική αιδοιοκολπίτιδα προκαλείται κυρίως από C.albicans και περιστασιακά από άλλους Candida sp. και µύκητες. Η κλινική εικόνα περιλαµβάνει κνησµό, άλγος, δυσπαρευνία, δυσουρία και ανώµαλη κολπική έκκριση, χωρίς κανένα από αυτά τα συµπτώµατα να είναι ειδικό.
Η υποψία τίθεται από την κλινική εικόνα, που χαρακτηρίζεται από συµπτώµατα όπως δυσουρία, κνησµό, πόνο, οίδηµα και ερυθρότητα καθώς και σηµεία όπως σχισµές και εκδορές και παχύρευστο, τυρώδες κολπικό έκκριµα. Η διάγνωση γίνεται είτε µε µικροσκοπική εξέταση και ανεύρεση µυκήτων ή νηµατίων είτε µε καλλιέργεια κολπικού υγρού.
Για την θεραπεία της απλής καντιντίασης συστήνεται τοπική θεραπεία βραχείας διάρκειας (1-3 ηµέρες). Η θεραπεία µε αζόλες οδηγεί στην ανακούφιση των συµπτωµάτων και σε αρνητική καλλιέργεια στο 80-90% των περιπτώσεων.
Πηγή: Ελληνική Μαιευτική και Γυναικολογική Εταιρεία
Το άρθρο έχει 20 σχόλια
Γράψτε το σχόλιο σας